De geschiedenis van de biljartvereniging OBIS (Ook Biljarten Is Sport) begint eigenlijk met de oprichting van de jeugdbiljartclub ”de Magneet” in april 1962. In datzelfde jaar sloot deze vereniging zich aan bij de Koninklijke Nederlandse Biljart Bond als één der eerste jeugdbiljartclubs van ons land. De oprichter en toenmalige jeugdleider de heer J.P. Bregman, gediplomeerd jeugdleider der K.N.B.B., erkend door de N.S.F., was bereid op verzoek van en in samenwerking met nog enkelen een seniorenclub op te rechten. Uiteraard wilde deze zich niet zonder naam door de Heemskerkse Gemeenschap bewegen en daarom besloten de eerste leden er een officieel karakter aan te geven. En dit werd de start! (Foto: J.P. Bregman).
8 januari 1964 - Oprichtingsvergadering in het gebouw “de Magneet” aan de Ten Katestraat. De allereerste notulen vermeldden onder andere:
Na de opening van de vergadering door de voorzitter, de heer J. van Stenis, werd gelijk wéér een nieuw lid aangenomen: de heer Otten. Hierna ging men over tot de vaststelling van het huishoudelijk reglement. Als eerste punt kwam de naam van de vereniging aan de orde. Na stemming over enkele suggesties werd dit dan OBIS. De verschillende artikelen van het reglement werden toen verder afgewerkt en goedgekeurd.
Bij de behandeling van het punt KNBB was het de heer Bregman (toen al!), die de vergadering opriep om als vereniging toe te treden tot de KNBB. In eerste instantie werden de 10 leden opgegeven. Tevens werd er besloten omstreeks Sint Nicolaas een gezellige avond te organiseren! Een nog steeds (soms op een ander tijdstip dan St. Nicolaas) een terugkerende traditie bij onze vereniging.
De notulen van deze oprichtingsvergadering werden ondertekend door de genoemde voorzitter en door de heer G.J. Boon als secretaris. Beiden zijn inmiddels uit het gezichtsveld van OBIS verdwenen.
Na de oprichting ging het de vereniging qua ledenwerving bijzonder goed, want op 1 oktober 1964 startte – na een vergadering hierover – al de tweede speelavond. Alleen de administratie liep nog niet helemaal vlot, want de opgegevenden voor de KNBB werden, mede door het vergeten van het inschrijvingsbedrag, per 1 oktober opgenomen in de analen van de KNBB! Maar dit waren de kinderziekten, want gebiljart werd er! In september al (!) werd door 6 leden aan diverse voorwedstrijden 4e en 5e klasse libre deelgenomen. Ons eerste te organiseren grote toernooi kwam op 17 t/m 22 mei 1965, het districts-kader toernooi. Hier moest natuurlijk een extra tintje aan gegeven worden en daarom werd de toenmalige burgemeester van Heemskerk, de heer Nielen, uitgenodigd om de acquitstoot te verrichten. Aan deze uitnodiging werd door de burgervader gaarne voldaan, dus OBIS stond best in het nieuws!
Door de stadige groei van het aantal leden werd door het bestuur naarstig gezocht naar een groter onderkomen. Dit werd gevonden in een gebouw aan de Willem van Velsenstraat 41 B (niet verwarren met 21 D). Na diverse besprekingen en correspondentie werd op 11 mei 1966 een brief ontvangen van de stichting Eigen Woningbezit Heemskerk, die akkoord ging met de verhuur van het pand. Na een aanpassende verbouwing ging in juli een schrijven naar alle leden, dat het bestuur het nieuwe lokaal op 16 augustus 1966 in gebruik wilde gaan nemen. Hierbij moet vooral vermeld worden, dat van de Gemeenschapsraad één biljart als schenking werd verkregen. Het tweede biljart werd middels een langdurige lening bij de Raiffeisenbank gekocht. Deze lening, groot ƒ 7000,- , waar de toenmalige bestuursleden persoonlijk garant voor stonden, was binnen 20 jaar al ruimschoots afgelost.
Per augustus 1968 werd een sterkte van 47 leden (senioren) bereikt, verdeeld over 3 speelavonden. In 1969 werd het eerste lustrum bereikt, en niet zo maar! OBIS was een bloeiende vereniging geworden met een grote bekendheid in het district Alkmaar der KNBB, een goede organisator van de diverse evenementen op biljartgebied en het grootste aantal leden van het district, hetgeen natuurlijk ook kwam doordat Heemskerk op dat moment zeer snel aan het uitbreiden was. We hebben tijden gehad, dat de wachtlijst voor OBIS 20 namen telde!
Hoewel dit niet duidelijk blijkt uit de stukken speelde de jeugdbiljartvereniging “de Magneet” al dapper mee in het nieuwe clublokaal met het constante aantal leden van omstreeks 15 man. Dit is wel duidelijk te zien aan de prijzen die her en der in ons clubgebouw staan!
Het jaar 1970 werd een rustig jaar, waarin de vereniging zich onder de nieuwe voorzitter stabiliseerde. 1969 hadden wij achtergelaten als een onrustig bestuursjaar, waarin wij onder minder prettige omstandigheden de toenmalige voorzitter en medeoprichter kwijtraakten. Door het verloop van leden is dit het eerste jaar zonder wachtlijst.
Om het seizoen 1970-71 anders te laten verlopen dan de voorgaande jaren, wordt besloten om een nederlaag-toernooi te organiseren met de overige verenigingen uit het district en dit te houden in ons clublokaal.
Om de vereniging volwaardiger te maken wordt besloten om met de gehele vereniging een abonnement te nemen op het landelijke blad ‘’Biljart’’. Hoewel dit, door de te dragen kosten, geen lang leven beschoren was (2 maal per jaar) heeft deze geste toentertijd veel bijval geoogst en zijn er nog diverse persoonlijke abonnementen van overgebleven.
Voor de communicatie van het district was inmiddels ook het districtsblad ‘’Entree’’ tot een volwaardige uitgave gegroeid, zodat alle verenigingen in het district er gebruik van gingen maken om hun standen naar buiten te brengen.
1970 werd een goed speeljaar, want nadat 1969 niet één kampioen opleverde, kwamen er in 1970 zelfs 4 tevoorschijn. Er werd wel veel aan allerlei voorwedstrijden deelgenomen en in ons clublokaal werd een gewestelijk driebanden klein biljart verspeeld.
1971 begon al op 6 januari (1970 liep wat uit) met een bijzondere ledenvergadering. Er moest een nieuwe hoofdwedstrijdleider komen, omdat Joop Looyenga zich – na enkele jaren de jeugd op goede wijze te hebben gecoached – door studie terug moest trekken. Het tweede punt op deze bijeenkomst was de contributie, die voor het eerst na vele jaren opgetrokken moest worden. Door het aflopen van de hoogconjunctuur en de meerdere taken die de vereniging voor de leden verrichtte, kwam de financiële positie in gevaar. Met algemene stemmen kwam de contributie op ƒ 2,-- per week (46 weken).
Voor wat betreft het nederlaagtoernooi moet gezegd worden, dat dit in alle opzichten een groot succes werd (ook de organisatie door OBIS). De kristallen beker bleef niet in Heemskerk.
Op de feestavond in juni, ter afsluiting van het seizoen, waren van de daarvoor uitgenodigde deelnemende verenigingen slechts weinig aanwezig, zodat de vaantjes per Tante Pos moesten worden toegezonden. Voor dit nederlaagtoernooi heeft het bestuur nu een onderlinge teamcompetitie tussen de speelavonden georganiseerd. Dit bleek ook alweer een succes te zijn, daar de leden elkaar sindsdien (nog) beter hebben leren kennen…!
Het tweede bijzondere punt wat OBIS te verwerken kreeg, was het binnen de organisatie halen van de jeugd. De Magneet, welke tot nu toe als onderhuurder van het verenigingsgebouw van OBIS gebruik maakte, zag zich voor een moeilijke periode geplaatst, toen de Hervormde Gemeente Beverwijk/Heemskerk zich genoodzaakt zag de jaarlijkse subsidie stop te zetten; een financiële slagboom voor de jeugd. Hier vond de seniorenvereniging dat zij voor de taak werd gesteld om de jeugd uit dit dilemma te halen en binnen haar gelederen op te nemen. Op de jaarvergadering werd hiervoor gestemd, waarbij de meerderheid (met overmacht) zich “vóór” uitspraak. Zo kreeg OBIS zijn jeugdafdeling “De Magneet”.
Het clublokaal kreeg ook in dat jaar een fikse opknapbeurt en wel vóór het nederlaagtoernooi. Met een man of tien werd in het weekend van 7 januari 1971 de verfkwast ter hand genomen en het gehele lokaal crème (!) geschilderd. Weet u het nog?
Zowel 1971 als 1972 gaven qua spelpeil een oplopende curve te zien en de kampioenen bleven bij OBIS binnenvallen. Vooral de jeugd laat zich goed gelden hetwelk ons diverse stukken in de plaatselijk en regionale bladen oplevert.
In het jaar 1972 werd het interieur gewijzigd. Met allerlei progressieve kleuren werd getracht een nog intiemere sfeer te treffen en de linoleumvloer werd vervangen door geluiddempende Heuga-tegels… Dit was ook het jaar dat onze Regelmatigste Vragensteller (net als farce-majeur) zich terugtrok uit de vereniging; en oh ironie… zijn veelgevraagde koelkast werd een paar maanden later binnen het clublokaal gehaald! Wij gingen ook sparen voor de viering van het 10-jarig bestaan, waarvoor in augustus de eerste penningen werden gestort.
En dan 1973… Het jaar der kampioenen! De naam OBIS was niet uit allerlei periodieken weg te denken en de persoonlijke kampioenen tierden welig! De jeugd sprak ook nu weer een hartig woordje mee.
Het bestuur onderging één wisseling, een andere penningmeester, die nog meer penningen binnen wist te krijgen, dankzij een strakker beleid. Barschulden…, die waren er niet meer, maar het kostte de nodige overtuiging bij de leden eer het zover was!
1973: het jaar van de eerste plannen voor de jubileumviering en van de schuchtere pogingen van een eigen clubblad; van gereviseerde tafels en gedachten aan een grotere lokaliteit….
1974: de grootste viering van 10 jaar lief en leed van OBIS. Met z`n allen naar Aalsmeer: diner-dansant. Enkelen zullen het nog weten?
1974: het gebouw de oude Schuilhoek werd te koop aangeboden door… de Hervormde Gemeente Beverwijk/Heemskerk, waar de jeugd zo veel mee te maken heeft gehad. Maandag 17 juni werd er een buitengewone ledenvergadering bijeen geroepen door het bestuur. Punt 2 van de agenda: bespreking nieuw clubgebouw. De leden gingen akkoord en het bestuur, slagvaardig en enthousiast, zette door. Helaas was de prijs te hoog om het gebouw te kunnen kopen. Op 5 december echter – Sint Nicolaassurprisedag – je weet maar nooit – kwam om half 1 's middags bij de voorzitter Bregman het verlossende een meest verbazingwekkende telefoontje: “Het gebouw is te koop voor jullie” en de prijs was gezakt met maar liefst ƒ 23.000,= ! Het toenmalig bestuur heeft toen keihard moeten werken voor subsidie-aanvragen en koninklijke goedkeuring ter verkrijging van rechtsgeldigheid etc. etc.
Pas op 14 mei 1975 werd door de jarige voorzitter, secretaris Schouws en penningmeester Daas het koopcontract bij notaris Batenburg te Beverwijk getekend (voor deze notaris een bijzonderheid: nooit eerder had hij in zijn carrière als notaris een koopcontract getekend met een biljartvereniging). OBIS kon zich, waarschijnlijk als eerste en enige in Nederland de trotse bezitter noemen van een eigen “home” . Met medewerking van de gemeente Heemskerk en zelfwerkzaamheid der leden, onder deskundige leiding van de heer P. Pottjegort, werd de feestelijke opening vastgesteld op zaterdag 23 augustus 1975. De receptie en feestavond zijn hoogtepunten geworden in ons bestaan. Het krantenverslag vermeldt, dat OBIS apetrots was op zijn prachtige accommodatie, waarin 1600 uren zelfwerkzaamheid waren geïnvesteerd en voorzitter Bregman terecht trots was op de geweldige inzet van de leden. Onze voorzitter was de dag voor de opening pas uit het ziekenhuis ontslagen, reden waarom de openingsplechtigheid door vice-voorzitter Schouws werd verricht. Burgemeester Nielen, vergezeld door de wethouder van sportzaken mevrouw Vervelde, onthulde het naambord “Biljartvereniging OBIS”, dat verborgen was gehouden onder de clubvlag van de vereniging.
1976 was een rustig jaar. Een bestuurswisseling van de public-relations is vermeldenswaardig, daar ons clubblad uitgroeide tot een volwaardig clubblad.
De ledenvergadering van 23 augustus 1977, precies op de kop af 2 jaar na de opening, trad voorzitter Bregman om persoonlijke redenen af. Hij zag een werkzame periode bekroond met de instelling van het jaarlijks te spelen “J.P. Bregman-toernooi”. Dit toernooi is inmiddels meer dan 25 maal verspeeld en met groot succes. Jan Gerritsen, eigenlijk nog een nieuweling in de biljartsport, hij was toen 1,5 jaar lid van OBIS werd de nieuwe voorzitter. Opmerkelijk feit werd, dat op de jaarvergadering in augustus 1978 een vrouwelijk bestuurslid werd benoemd. De eerste in ons bestaan!
Tevens sprak men over vergroting/verbouwingsplannen van het toenmalig gebouw. De leden waren echter te veel tegen, het verstoorde de intimiteit op de speelavonden, men was “vol” en men wilde de belasting, die op de schouders van bestuursleden zouden drukken, niet verzwaren. Tegen dus!
De viering van 15 jaar OBIS in de ODIN-kantine, dat werd opgeluisterd met een EEN-akter door toneelgroep Samen uit Schagen, werd een grote happening. In grote getale waren de leden met hun dames op komen dagen. Daaruit bleek nog weer eens dat, ondanks wat strubbelingen, ja, ja, die kennen wij ook, de club toch hecht en sterk was. Dat de bekendheid van onze club bij de gemeentelijke beleidsfunctionarissen en ambtenaren van sportzaken in een goed daglicht stond, bleek uit het verzoek om onze accommodatie te willen bezichtigen met zo`n 80 deelnemers, w.o. burgemeesters, wethouders en ambtenaren van sportzaken uit vele gemeenten van de najaarsvergadering van de Landelijke Contactraad West 1. Een eervol verzoek, waaraan wij gaarne gevolg gaven!
In ons jubileumjaar geeft voorzitter Gerritsen te kennen afscheid te willen nemen als voorzitter. Op de algemene jaarvergadering van 29 augustus 1979 blijkt geen enkel lid bereid te zijn het over te nemen.
Op een buitengewone ledenvergadering van 12 december 1979 werd Jaap Bregman toch weer voorzitter. Het kostte wel 3 bestuursleden, doch Bregman nam de taak op zich om vòòr 1 februari 1980 met 6 nieuwe bestuursleden te komen. Het driemanschap Schouws-Lammers-Bregman, jarenlang een vertrouwd begrip in de vereniging, zetten alles op een rij en zie, de wens van de leden, het bestuur uit te breiden van 7 naar 9 leden, was op 28 januari 1980 rond. Het werd een goed verenigingsjaar. Piet Adrichem jr. werkte nog extra mee om kampioen te worden van Nederland op de matchtafel in de klasse libre groot en als eerste OBIS-lid de “ereklasse” binnen te stappen.
Door het aantrekken van een 2e penningmeester werd de controle op alle binnenkomende financiën opgevoerd en dat leidde tot een gunstig financieel klimaat.
Door het grote aantal districtswedstrijden kwamen in het verenigingsjaar 1981 onze eigen bekerwedstrijden in gedrang, zodanig dat deze niet gespeeld konden worden. Zal één der getalenteerde jeugdbiljarters (Frank Sinkeldam) de laatste bekerwinnaar geworden zijn?
De maand mei ging Pluvius zo tekeer, dat zelfs wij, als binnensporters, er last van kregen. Ons dak, pas vernieuwd, hield zich goed doch het grondwater bereikte een dermate hoogte, dat wij wateroverlast op de vloer kregen. Gelukkig hebben vol-ijverige clubleden de zaak gered. Zo zie je maar weer wat goede clubliefde betekent.
De verenigingsstatuten werden volgens het nieuwe verenigingsrecht notarieel goedgekeurd en onze vereniging werd opgenomen in het verenigingscahier van de Kamer van Koophandel en Fabrieken te Haarlem. Tevens werd onze contributie drastisch verhoogd. Het verenigingsjaar 1981-1982 stond eerst in het teken van 20 jaar j.b.c. De Magneet en de organisatie van een nationale jeugdfinale, daarna beleefden wij in februari het feit, dat voor de tweede keer in ons bestaan een OBIS-lid gewestelijk kampioen werd, nu echter in de 2e klasse libre.
Bij de afsluiting van de eigen teamwedstrijden in dit seizoen werden de drie biljarttafels weggehaald voor renovatie en besloten 6 enthousiaste leden het gebouw te renoveren. Bij terugkomst van de biljarts werden de tafels anders geplaatst (één bleef in de breedte staan, de andere kwamen in de lengte) en de biljartzaal was herschapen in een sfeervolle ruimte, waar resultaten niet konden uitblijven.
Het stomme toeval wilde, dat tijdens de renovatie een buurman aan de Jan van Kuikweg ons een gebouwtje te koop aanbood., 18 m2, dat vergrendeld zat aan ons gebouw. Opnieuw een grote verbouwing? Een werkgroep jonge W.W.`ers, door de economische crisis in ons land in het leven geroepen, maakte voor ons in dit renovatie-jaar een nieuw speels naambord. Wel een verschil met het zielige kleine bordje, dat bij OBIS allang verleden tijd had moeten zijn.
Op de ledenvergadering in augustus 1982 waren twee hete hangijzers (?). men moest het bestuur toestemming verlenen voor verdere onderhandelingen over de aankoop van het ons aangeboden gebouwtje en men moest beslissen over de omschakeling van bierflesjes op tapbier. Beide voorstellen werden aangenomen. Gezonde tekens in de club. Bestuurlijk kwam er een wisseling van de jeugdleider. Na 5 vakbekwame jaren besloot de jeugdleider (H.v.d. Reep) op te stappen en onze PR-functionaris Baltus werd de nieuwe man. Gelukkig kwam het clubblad niet in gevaar. Daar werd direct weer in voorzien!
Strengere maatregelen werden door onze hoofdwedstrijdleider gewenst tegen de clubleden, die hun vrije tijd ook eens verplicht moeten inzetten voor het tellen en schrijven, maar dit nalieten. De hoofdwedstrijdleider dreigde zelfs even met opstappen, maar zover kwam het niet. Alle leden gingen met zijn voorstel mee.
Het J.P. Bregman-toernooi verheugde zich in al die jaren steeds in een goede belangstelling van zowel deelnemers, toeschouwers als de Pers. In januari 1983 vond met groot succes het 6e toernooi plaats. Een niet weg te denken eigen toernooi!
Ja het ging OBIS en haar jeugdafdeling de Magneet goed. De bestuursvergaderingen verliepen in snel tempo, daar er weinig zaken te behandelen waren. Wel werd in april 1983 besloten opdracht te geven aan een plaatselijke aannemer om het gebouw te vernieuwen (ramen, deuren en kozijnen). Na de bouwvakvakantie werd een en ander gerealiseerd en was OBIS voor vele jaren af van zijn groot onderhoud. Voor de penningmeester een goede zaak, want na nog enkele jaren zal de gemeentelijk subsidie tot de verleden tijd behoren: “de pot was leeg”! In mei werd door de feestcommissie, in samenwerking met het bestuur, besloten tot het instellen van een jubileum-toernooi, eenmaal in de 5 jaar te verspelen. Jammer was het, dat na een 1-jarig leiderschap, de jeugdleider er de brui aan gaf. Ook daar werd weer in voorzien.
Het 20-jarig jubileum werd gevierd in de Grenspost. De Valetadans van onze nestor, de 80-jarige De Nijs met echtgenote was de grootste getuigenis van een zeer gezellige feestviering. De geschiedenis gaat voort. Al snel na die viering gelukte het Jaap v.d. Kolk om als imperatief speler als eerst van OBIS door te dringen tot de landelijke eindstrijd en daar kwam hij tot een vijfde plaats in Mill (Nrd. Br.).
Op 25 februari 1984 bestond ons district Alkmaar 40 jaar en daar werd onze voorzitter Jaap Bregman, het meest tot zijn eigen verbazing, tot “lid van verdienste” benoemd. Een eervolle geste van de initiatiefnemers! Eigenlijk een rustig verenigingsjaar. Toekomstplannen genoeg, nog geen uitvoering van diverse projecten.
Stilletjes verliep 21 jaar OBIS, een week later werd luidruchtig het gewestelijk kampioenschap van de 2e klasse libre gevierd! Een derde OBIS-gewestelijk kampioen met uitzending maar de nationale finale. Het Bestuurstoernooi, met een volmondige JA-goedkeuring van de ledenvergadering, werd voor de eerste keer verspeeld en met groot succes. Opmerkelijk in dit jaar (1985) waren de vele nationale finale-plaatsen, dat ook nog eens werd opgeluisterd met 2 nationale kampioenen. Fantastische prestaties! De huldigingsavond werd een groots OBIS-festijn, met als middelpunt Pieter Adrichem en Jan de Wildt.
Het nieuwe seizoen 85-86 begon bestuurlijk minder goed. Na een 20-jarig bestuurslidmaatschap besloot Joop Schouws om studie-redenen op te stappen. Joop werd door de algemene ledenvergadering d.d. 11 september 1985 tot lid van verdienste benoemd. Een welverdiende beloning voor zijn kundige werkzaamheden. In november vond het eerste gesponsorde invitatietoernooi kader 57/2 plaats. Topspeler Hans Vultink, meervoudig Nederlands, Europees en Wereldkampioen won in een schitterende finale. De “grote drie” Jan v.d. Waart, Gren Noteboom en Anne Jager konden terecht trots zijn op “hun toernooi”. Ons gebouw was vergroot en in de zaal had men twee tribunes gebouwd. Het enthousiasme na 4 speeldagen was enorm. OBIS had zo`n goede beurt gemaakt, dat de spelers direct weer aan de slag wilden. Begin januari 1986 zette de renovatie-lijn zich voort. Nu kwam de nieuwe CV-ketel en het ventilatie- en elektrische systeem aan de beurt. Vooruitgang; vooruitgang ook in de speelsterkte van de leden. Nu geen OBIS-lid meer met een gemiddelde van onder de 1.00. Ook de jeugdclub zette zijn tradities voort. Steeds maar bouwend aan een goede OBIS-Magneet-toekomst.
Een buitengewone ledenvergadering in april 1986 moest beslissen over de trui-kleur-verandering. In een uitermate humoristische uitnodigingsbrief voor het bijwonen van deze vergadering gingen de leden akkoord met de verandering van de outfit. Wij speelden toen in een avio-blauwe kleur trui.
Aan het einde van dit jaar mag niet onvermeld blijven de organisatie van het gewestelijk kampioenschap 4e klasse libre jeugd en de finale in dezelfde klasse om de Nederlandse titel bij de jeugd. De jubilerende Magneters zorgden voor een klapstuk! Dat deden ze ook in Centre Parcs De Eemhof, waar de Magneters luister bijzetten aan hun 25-jarig jubileum. Op 25 april 1987 besloten een reünie en een receptie, waar ook Burgemeester Hoobroeckx aanwezig was, hun festiviteiten.
1987 werd het geweldige kampioensjaar van Adrichem junior met een afscheid van de kleine wedstrijdtafel. Als eerste OBISSER stapte hij de EREKLASSE binnen in alle kaderdiciplines.
Het jaar 1988 kenmerkte zich door een begin van (voorzichtige) automatisering. De computer doet meer en meer zijn intrede. In juni ontvangt de vereniging van het SECTIEBESTUUR der KNBB de toewijzing van de organisatie van de nationale finale hoofdklasse libre t.g.v. het 25-jarig jubileum. De feestcommissie treft voorbereidingen voor de viering van dit heugelijke feit. Doortastende OBIS-leden, die uit het arbeidsproces geraakt zijn, nemen het initiatief tot het oprichten van een recreatieclub. Het is het laatste grote wapenfeit vóór de viering van 25 jaar OBIS.
Het zilveren feest is echt een klapper geworden! De grootse receptie, die opgeluisterd werd door een bezoek van Burgemeester Hoobroeckx, tientallen vertegenwoordigers van de KNBB, district Alkmaar en verenigingen en diverse anderen genodigden. Het heerlijke koud buffet en het avondfeest werd een grote happening. Dat er zoveel acteer-talenten verborgen zaten bij OBIS, was voor iedereen een openbaring. Tot heel laat vierde OBIS feest… een fantastische dag is die 7e januari 1989 geworden.
In april werd als sluitstuk van de jubileumviering voor de 1e maal het Nederlands kampioenschap hoofdklasse libre georganiseerd. Sportraadvoorzitter J. Duin opende met een glaszuivere acquitstoot. De finale verliep vlekkeloos en de Groninger Boltjes werd met 40 hossende en zingende supporters in een toch wel chaotische huldiging tot kampioen van Nederland uitgeroepen. De samenzang van het “Wilhelmus” deed het goed in ons gebouw.
Op de jaarvergadering in september 1989 stapte Jaap Bregman voorgoed uit het bestuur en lag hij de voorzittershamer neer… Voor zijn bedrevenheid en grote inzet werd hij tot ere-voorzitter van de vereniging benoemd. Bestuurlijk gaat OBIS daardoor zonder voorzitter verder…
In het begin van het jaar 1990 komt er een kandidaat-voorzitter. Ed Lugtig is zijn naam en op 25 januari wordt hij in de “storm-avond” officieel benoemd, tegelijkertijd wordt ook een nieuwe bar-verzorger benoemd. Op de algemene ledenvergadering in september 1990 besloot ook Joop Schouws uit het bestuur te stappen en werd voor zijn jarenlange trouw benoemd tot lid van verdienste. Nog een jaar later houdt ook de penningmeester Henk Palm het voor gezien. Binnen 3 jaar het volledig dagelijks bestuur van OBIS opgestapt en er breekt een moeilijke periode aan in het OBIS- leven. Helaas zijn de nieuwe bestuursleden er niet in geslaagd om OBIS nieuwe impulsen te geven, ofschoon we wel in een geheel gerestaureerd OBIS-home konden biljarten.
Op de ledenvergadering in september 1991 uitten al verschillende leden een waarschuwing omtrent het bestuurlijk functioneren van enkele bestuursleden, waarna op 9 december een buitengewone vergadering nodig was om een motie van wantrouwen ten aanzien van het bestuur in stemming te brengen. Eerst trok de secretaris daar conclusies uit, waarna de voorzitter er twee maanden later ook de brui aan gaf en zelfs zijn lidmaatschap opzegde van de vereniging. Een gehavend bestuur bleef achter waardoor het voor de overige bestuursleden een hele opgave werd om OBIS weer daar te brengen waar het thuis hoort. De toernooien gingen door. Na het succesvolle OBIS 25 Knock-Out-toernooi werd besloten voortzetting te geven aan de OBIS 26 – 27 etc. toernooien. Het 15e lustrum invitatie-toernooi om de Jaap Bregman-bokaal verliep opnieuw uitstekend.
Op de jaarvergadering d.d. 31 augustus 1992, komt de nieuwe man, Jos Scheffer aan het roer van het stuurloos gedreven OBIS-schip en met man en macht wordt gewerkt aan het herstel, wat met bewonderenswaardig enthousiasme lijkt te lukken. Dat daar en-passant ook een nieuwe materiaalman bij kwam, was voor dit bestuur mooi meegenomen. De weg was lang, maar hier en daar komt het befaamde OBIS-gevoel weer langzaam terug. Het eerste jaar waren een aantal maatregels nodig die hierbij moesten helpen om datgene te bereiken wat het bestuur zich ten doel stelt.
Op de jaarvergadering van 15 september 1993 gaat het bestuur verder met 7 bestuursleden. De jeugdleider houdt het voor gezien en opvolging is er nog niet… Op deze vergadering wordt een aan ons gebouw gelegen garage gekocht en gaat onze vereniging in zee met 2 sponsors om de OBIS-leden in een nieuw tenue te steken. Met de wetenschap dat de club weer in goede doen geraakt, wordt er een feestje t.g.v. 30 jaar OBIS gevierd in de Odin-kantine. Tijdens het officiële gedeelte reikt voorzitter Scheffer aan 9 leden de zilveren OBIS-speld uit wegens hun 25 jarig lidmaatschap en hoopt daaraan ieder jaar een vervolg te geven. De leden bieden het bestuur 3 afdeklakens aan als cadeau.
Om een renovatie-gebouw-pot te vullen worden de contributies en de barprijzen verhoogd op de vergadering in 1994. tevens is het spijtig dat Jos Scheffer aftreedt, zijn werk was nog lang niet af. Jammer, jammer. In zijn plaats komt tot een maximum van 2 jaar Jan Gerritsen. De veranderde maatschappelijke ontwikkelingen, veel vrije tijd, veel korte vakanties, brengt met zich mee dat de inzet voor het verenigingsleven op een laag pitje komt te staan. Er wordt naarstig gezocht naar een goede opvolger voor het voorzitterschap.
Er zijn donkere wolken over j.b.c. de Magneet heen gekomen. Het einde van een schitterend tijdperk wordt na 34 jaar gebroken. Wat een drama! Toch komt er uit onverwachte hoek een kandidaat-voorzitter en op 11 september 1996 wordt Dik Smit de nieuwe man. Met zeer grote verbouwingsplannen in het vooruitzicht is dit voor de vereniging een heel goede zaak. Dik Smit verdient ons aller steun! Onder leiding van de nieuwe voorzitter komt er rust in de club en feest wordt er gevierd als de Knock-Out winnaar gehuldigd wordt, tegelijkertijd met 2 OBIS-Nederlandse kampioenen. Bij de senioren opnieuw Pieter Adrichem in het 47/2 kader ereklasse (zijn 6e Nationale titel) en bij de junioren Jeroen Beentjes in de extra klasse libre jeugd….de laatste jeugdkampioen van de Magneet?
Opmerkelijk feit in het pas begonnen jaar 1997, is de verhuizing van de maandaggroep naar de woensdagavond. Het 20e J.P. Bregman-toernooi begint op 4 januari 1997, waar in Friesland het startschot wordt gegeven aan de schaatselfstedentocht. De geïnviteerde spelers zijn allen districtsarbiters. Een hommage aan deze onmisbare groep! Het Knock-Outtoernooi verandert van naam. Vanaf de 10e editie wordt er gespeeld om de Joop Schouws Memorial Bokaal, een opgedragen herinnering aan Joop, die als één der “groten” van OBIS ons in maart 1997 veel te vroeg ontviel. In de ledenvergadering van september stappen 3 bestuursleden op. Vooral de bouwcommissieleden houden het voor gezien. Invulling is opnieuw een moeilijke zaak. De zon schijnt weer voor de jeugdbiljartclub de Magneet. Jeugdvriendelijke leden geven de jeugdclub een herstart en met 14 jeugdleden gaan ze het seizoen 1998-1999 in. Er komen meteen al goede resultaten, zowel gewestelijk als nationaal. Een 14-jarige 5e klasser behaalt zilver in het Nederlands Kampioenschap en de 17-jarige Vincent Veldt wordt Nederlands kampioen 1e klasse libre.
Op 8 januari 1999 bestaat OBIS 35 jaar en tijd voor een feestje. In de “Vrijburcht” bezoeken 70 personen van de 135 het avondfeest. Een teleurstellend aantal, waar het ontbreken van het Dagelijks Bestuur een slecht verteerbare zaak is. Een grote meerderheid van de leden wil dat het gehele bestuur opstapt en er komt in maart opnieuw een buitengewone ledenvergadering. Bezocht door 50 leden wordt het gehele bestuur de wacht aangezegd en zij stappen onmiddellijk op. Er komt een nieuw bestuur met een 5-tal aan het roer en diverse commissies. Wim Koelman, een man van de oude kern, wordt de nieuwe voorzitter. De jaarvergadering in september, de laatste in de 20e eeuw verloopt voor Henk Lammers eervol. In deze maand is hij 30 jaar lang onafgebroken hoofdwedstrijdleider van de vereniging. Een unicum in de OBIS-historie. Henk wordt door de vergadering benoemd tot lid van verdienste!
Het jaar 2000 startte met de verbouw van een pand in het centrum van Heemskerk. De vereniging gaat dit pand huren. Het in eigendom zijnde clubhuis in de Willem van Velsenstraat wordt na 25 jaar verkocht. Een hele metamorphose! Precies 1 jaar na de bestuurscoup, opent Burgemeester Hoobroeckx een zéér fraai clubhuis. De zeer druk bezochte receptie op zondag 9 april 2001 en de bezichtiging van leden en oud-leden, sponsors en vrienden van OBIS op maandag 10 april is één grote happening geworden. Het gebouw wordt bestempeld als het fraaiste biljartclubhuis in de ganse regio!
Door plaatsing van 4 klassiek uitgevoerde biljarts loopt het ledental op tot boven de 100 (!) en met de jeugdclub en de recreanten meegerekend, al ver over dit aantal. Het wordt een zeer druk jaar met talrijke wedstrijden. Toch verloopt alles naar ieders wens. Het OBIS-clubblad heeft door het aantrekken van een nieuwe P.R.-functionaris, George Jacet, een enorme facelift ondergaan. Het A-5-blad is zeer lezenswaardig geworden. OBIS is ook een aantal sponsors rijk geworden. In de hal prijken de naambordjes van deze sponsors en in ieder clubblad wordt hun logo afgedrukt. Enkele maanden na de opening wordt het voormalige clubhuis verkocht. Het verkoopbedrag was vertienvoudigd na een bezit van 25 jaar. Bestuurlijk was het erg jammer dat penningmeester Palm, een geweldige financiële steunpilaar, moest afhaken om gezondheidsredenen. Op de jaarvergadering in juni 2000 is een tijdelijke oplossing gevonden met steun van Greet, de echtgenote van ons lid Ben Lammers.
In de enorme wedstrijdenreeks mag als opmerkelijk feit genoemd worden de organisatie van het Nederlands Kampioenschap libre overgangsklasse klasse jeugd. De Magneet viert haar 40-jarig jubileum en de Kon. Ned. Biljartbond wijst deze finale aan ons toe. Onze biljartzaal werd omgetoverd tot een ware arena en tot de deelnemers behoorde ons paradepaardje Vincent Veldt, doch het grootste jeugdtalent van Nederland, de nèt 16 jaar geworden Erwin v.d. Heuvel uit Maarheze overtrof ieders hoogstaande verwachting. Met een alg. gem. van 90.00 en de openings- en de finalepartij in èèn beurt uit (300) werd hij Nederlands jeugdkampioen. Vincent werd zeer eervol 2e. Onze zaal puilde uit! Een zeer bijzonder geslaagd evenement!
Het seizoen 2002-2003 staat in het teken van jeugdbiljartclub de Magneet. Met een grootse receptie op de startdag (dat was 27 april 1962), onder toeziend oog van de Wethouder van Welzijn , mevrouw Kalverda en talrijke oud-jeugdleden is dit gevierd. Met het jaar 2002 start 1 januari met de invoering van de EURO. Weg guldens, weg kwartjes. De overgang van de gulden naar de euro is in onze vereniging geruisloos verlopen. Begin januari werd het zilveren J.P. Bregman invitatie toernooi gehouden. `t Evenement staat nog als een huis. Om tot een nieuwe outfit te komen als kado aan de leden in het jubileumjaar 2004, werd er een kledingscommissie benoemd. 2002-2003 Werd overigens een rustig verenigingsjaar, met als uitschieters de vele finaleplaatsen in de kleine district-libre-klassen, waar ook 6 OBIS-kampioenen uit voort kwamen. Zelfs een gewestelijk kampioen in de 1e klasse libre werd bejubeld.
Langzamerhand beginnen jubileumprikkels in de club te ontstaan. De laatste maanden van 2003 werden drukke dagen voor de organisatoren om het 40-jarig jubileum te vieren. Receptie en feestavond moeten opnieuw hoogtepunten in OBIS` zijn bestaan worden.
OBIS is klaar voor de toekomst.
Op naar het gouden jaar!